Kabir Ziyaretim paylaşan: gemliklihasan
SEVGİLİ BABACIĞIM
Başka birçok babalar gibi, kısacık ömrün olmadı. Tam 93 yıllık bir hayat sürdün.
Fakat, sen yine de aramızdan ayrılmakla bizi çok üzdün. Yukarıda yazdım, birçok baba kısacık bir ömür sürüyor. Oğlunu, kızını genç hanımını bırakıp gidiyor. Bu kısa yaşamı boyunca, iyi izlenimler bırakıyor.
Böyle bir insanı, bu kısacık hayatında tanıyanlar, hatırladıkça gözleri doluyor.
Yaşadığı kısa ömründe, çevresine dehşet yaşatanları anmak istemiyorum.
Hatta upuzun bir hayat yaşamış da, sanki bir saniye gibiymişcesine, unutulanları da yazmak istemiyorum.
Burada sizlere, iz bırakan babalardan bahsetmek istiyorum.
Kendi babamdan satırlar bulacaksınız. Çok duygulu kelimeler yazmayabilirim. Lakin, içimdeki özlemi size iletmek istiyorum.
Sizlerden de kendi babanızı ya da annenizi bu sayfalara yazmanızı bekliyorum.
Gemiç Köyünde yaşamış, Gemiç Köyünde doğmuş ya da Gemiç Köyünü çok sevmiş, bu sevginin karşılığında ise, Gemiç Köyü toprağının bağrına saklanmış babaları veya anneleri yazmanızı bekliyorum.
http://www.orhangazigemic.com/
site adresinde yazılarınız yayınlanacaktır.
Sevgili Babacığım, aslında Gemiç Köylü değildi. Babaannem Ahmet Çavuş Dedemizle evlenince, yanında babamı da getirmişti. Yani Babam bu köye annesiyle beraber geldi.
Geliş o geliş...
Sonra Mollalar Sülalesinden Annem Halide Güler'le evlendi. Babamın anne sülalesinden Amcalarım var.
Annemin hem baba hem de anne sülalesinden akrabalarım var.
İki kardeşimin hanımı da bu köyün insanıdır.
Yeğenlerimin de bu köyde, akrabaları var.
Denilebilir ki, bu köy insanlarının yüzde doksan dokuzu bize akrabadırlar...
Biz dört kardeşiz. Hasan, Orhan, Turhan ve Burhan...
Köyümüz insanları, bizi örnek alırlar. Hacıbeyler sülalesinden Mehmet Bolu şöyle dedi.
"-Hasan, ben sizin birbirinize karşı sevgi ve bağlılığınıza imreniyorum."
Cevabını hemen verdim.
"-Mehmet Abi, aslına bakarsanız, bu onur ve beğenme size ait. Biz sizleri örnek aldık. İnşaallah bizden sonrakiler de bizi ya da sizin gibileri örnek alırlar."
Gerçekten köyümüz anlatılırken, BEYLER KÖYÜ GEMİÇ diye anılır. İyi ve örnek insanların bu tanımda payları vardır.
Babamın ardından mezarlığımıza doğru yürüyen, kalabalık ve aynı zamanda nitelikli bir cenaze alayı vardı.
Uzun bir ömür yaşamasına rağmen, kimsenin kalbini kırmamıştı. Mezarı başında gördüklerimin, gözleri yaşlarla doluydu.
Hem uzun yaşayacaksın hem de iyi bir isim bırakacaksın. Bu kolay değil...
Yeğenim Özer'e babamı bu şekilde anlatıp mest olduğumda, o da şöyle dedi.
"-Dedemi çok seviyorum. Bana böyle iyi bir baba ve iyi amcalar bıraktığı için de gurur duyuyorum."
Sevgili Babacığım, uzun bir ömür sürerken, birçok iyi insanın da kalbine girmiş bir daha da çıkmamışsın. Seni anlatırken gözleri dolu dolu oluyor. Senin doğruluğunu bahsediyorlar.
Köyümüzde bir Ömer Bey vardı. Allahu teala Rahmet eylesin.
(Ömer Bey: Köyümüzde yıllarca Muhtarlık yapmış, Aziz Güvenli'nin ve Gemlikte yıllar yılı berberlik yapmış Berber Cafer'in Kayınpederi olur. Hanımın ismi Emine Hanımdır.)
Onun hanımı babamı gördükçe:
"-DOĞRU ADAM, DÜRÜST İNSAN" derdi. Sadece o mu? Köyümüzde yaşayan herkes, babamın kendi zararına da olsa, yalan söylemeyeceğini bilirdi.
Böylesine adam gibi adam olduğun için, seninle hep gurur duydum, duyacağım.
Canım babam, seni bağrına basan Gemiç Köyü toprağında nurlar içinde yat.
İnşaallah bizler de sana layık evlat oluruz.
Senin yürüdüğün yolda, senin ayak izlerine basarak yaşamak isteriz. Tabii senin saklandığın güzel köyümüz, GEMİÇ TOPRAĞINDA biz de yatarız.
Başka birçok babalar gibi, kısacık ömrün olmadı. Tam 93 yıllık bir hayat sürdün.
Fakat, sen yine de aramızdan ayrılmakla bizi çok üzdün. Yukarıda yazdım, birçok baba kısacık bir ömür sürüyor. Oğlunu, kızını genç hanımını bırakıp gidiyor. Bu kısa yaşamı boyunca, iyi izlenimler bırakıyor.
Böyle bir insanı, bu kısacık hayatında tanıyanlar, hatırladıkça gözleri doluyor.
Yaşadığı kısa ömründe, çevresine dehşet yaşatanları anmak istemiyorum.
Hatta upuzun bir hayat yaşamış da, sanki bir saniye gibiymişcesine, unutulanları da yazmak istemiyorum.
Burada sizlere, iz bırakan babalardan bahsetmek istiyorum.
Kendi babamdan satırlar bulacaksınız. Çok duygulu kelimeler yazmayabilirim. Lakin, içimdeki özlemi size iletmek istiyorum.
Sizlerden de kendi babanızı ya da annenizi bu sayfalara yazmanızı bekliyorum.
Gemiç Köyünde yaşamış, Gemiç Köyünde doğmuş ya da Gemiç Köyünü çok sevmiş, bu sevginin karşılığında ise, Gemiç Köyü toprağının bağrına saklanmış babaları veya anneleri yazmanızı bekliyorum.
http://www.orhangazigemic.com/
site adresinde yazılarınız yayınlanacaktır.
Sevgili Babacığım, aslında Gemiç Köylü değildi. Babaannem Ahmet Çavuş Dedemizle evlenince, yanında babamı da getirmişti. Yani Babam bu köye annesiyle beraber geldi.
Geliş o geliş...
Sonra Mollalar Sülalesinden Annem Halide Güler'le evlendi. Babamın anne sülalesinden Amcalarım var.
Annemin hem baba hem de anne sülalesinden akrabalarım var.
İki kardeşimin hanımı da bu köyün insanıdır.
Yeğenlerimin de bu köyde, akrabaları var.
Denilebilir ki, bu köy insanlarının yüzde doksan dokuzu bize akrabadırlar...
Biz dört kardeşiz. Hasan, Orhan, Turhan ve Burhan...
Köyümüz insanları, bizi örnek alırlar. Hacıbeyler sülalesinden Mehmet Bolu şöyle dedi.
"-Hasan, ben sizin birbirinize karşı sevgi ve bağlılığınıza imreniyorum."
Cevabını hemen verdim.
"-Mehmet Abi, aslına bakarsanız, bu onur ve beğenme size ait. Biz sizleri örnek aldık. İnşaallah bizden sonrakiler de bizi ya da sizin gibileri örnek alırlar."
Gerçekten köyümüz anlatılırken, BEYLER KÖYÜ GEMİÇ diye anılır. İyi ve örnek insanların bu tanımda payları vardır.
Babamın ardından mezarlığımıza doğru yürüyen, kalabalık ve aynı zamanda nitelikli bir cenaze alayı vardı.
Uzun bir ömür yaşamasına rağmen, kimsenin kalbini kırmamıştı. Mezarı başında gördüklerimin, gözleri yaşlarla doluydu.
Hem uzun yaşayacaksın hem de iyi bir isim bırakacaksın. Bu kolay değil...
Yeğenim Özer'e babamı bu şekilde anlatıp mest olduğumda, o da şöyle dedi.
"-Dedemi çok seviyorum. Bana böyle iyi bir baba ve iyi amcalar bıraktığı için de gurur duyuyorum."
Sevgili Babacığım, uzun bir ömür sürerken, birçok iyi insanın da kalbine girmiş bir daha da çıkmamışsın. Seni anlatırken gözleri dolu dolu oluyor. Senin doğruluğunu bahsediyorlar.
Köyümüzde bir Ömer Bey vardı. Allahu teala Rahmet eylesin.
(Ömer Bey: Köyümüzde yıllarca Muhtarlık yapmış, Aziz Güvenli'nin ve Gemlikte yıllar yılı berberlik yapmış Berber Cafer'in Kayınpederi olur. Hanımın ismi Emine Hanımdır.)
Onun hanımı babamı gördükçe:
"-DOĞRU ADAM, DÜRÜST İNSAN" derdi. Sadece o mu? Köyümüzde yaşayan herkes, babamın kendi zararına da olsa, yalan söylemeyeceğini bilirdi.
Böylesine adam gibi adam olduğun için, seninle hep gurur duydum, duyacağım.
Canım babam, seni bağrına basan Gemiç Köyü toprağında nurlar içinde yat.
İnşaallah bizler de sana layık evlat oluruz.
Senin yürüdüğün yolda, senin ayak izlerine basarak yaşamak isteriz. Tabii senin saklandığın güzel köyümüz, GEMİÇ TOPRAĞINDA biz de yatarız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder